کاش هرگز

دخترم!
تو در حال شناختن دنیایی از راه مکیدن و به دهان بردن همه چیز ....
در حال فهمیدنی از راه لمس پاهایت و به سمت دهان بردن‌شان.
در حال درک دنیا از راه زدن و خیره شدن و سر چرخاندن.
مادرت اما در حال درک جهان است از راه شنیدن خبرهایی تلخ از سرزمینش و هر روز که بیدار می‌شود، خبرها تلخ‌تر می‌شوند.
دخترکم!
... کاش دنیای بهتری را می‌شناختی و کاش وقتی دست و پا و اشیا و رنگ‌ها را شناختی، دنیا از لونی دیگر شود.
تو روی تشکت غلت می‌زنی و من خبرها را اسکرول می کنم .... کاش هرگز این خبرها را نخوانی.